MENSEN ZIJN VERHALENVERTELLERS
VERHALEN:
ons leven is vol verhalen:
Toevallige verhaaltjes over gebeurtenissen en ervaringen die we horen, vertellen, uitwisselen om de wereld waarin we leven te begrijpen.
We vertellen die kleine, EN GROTE, verhalen aan onszelf en aan elkaar, aan anderen, en bouwen zo ons zelfverhaal: namelijk hoe we onszelf zien in de wereld om ons heen
Als kind worden we deel van het familieverhaal:
we groeien op met verhalen van de omgeving waarin we leven.
In de ‘reis van ons leven’ breiden we ons zelfverhaal steeds uit, door andere ervaringen, ontmoetingen met nieuwe mensen, met eigen verhalen.
Als we met vrienden of familie samen zijn, samen eten, of elkaar na lange tijd weer ontmoeten, praten we elkaar bij om de lege plekken op te vullen die in de loop van de tijd zijn ontstaan en zo ons verhaal weer KLOPPEND te maken
Literatuur en kunst en wetenschap zijn belangrijke bronnen van verhalen.
Internet neemt een steeds belangrijkere plaats in: . De telefoon, waarmee we nauwelijks nog bellen, verbindt ons met de wereld, zowel dichtbij als veraf. Facebook, Instagram, WhatsApp…..In groeps- en buurtapps houden we elkaar steeds op de hoogte van wat we doen, waar ze zijn en wat we denken
En niet alleen jongeren zijn onophoudelijk met elkaar in verbinding
MEERSTEMMIGHEID:
We zijn de hoofdpersonen in onze eigen verhalen en vervullen rollen in de verhalen van talloze anderen. In verschillende situaties kunnen we dus een verschillende positie innemen, onze verschillende stemmen laten horen en ons op verschillende manieren aan de wereld tonen.
DIALOOG:
We voeren niet alleen voortdurend gesprekken met anderen om ons heen, maar ook met verschillende rollen en stemmen in onszelf: innerlijke dialogen.
Zo geven we alle ervaringen een plek in ons verhaal en wordt de betekenis voortdurend een beetje bijgewerkt
Piekeren:
sommige verhalen lijken geen plek te kunnen vinden en blijven als stoorzender rondzingen..
ZELFVERHAAL:
Door naar onze verhalen te kijken kunnen we grip krijgen op het zelfverhaal van ons leven.
* In veel begeleidingstrajecten wordt mensen gevraagd om belangrijke gebeurtenissen te beschrijven of te verbeelden. Of om een tijd een dagboek bij te houden.
* In schrijf- en leesgroepen en in workshops kun je leren je verhalen vorm te geven en aan elkaar te vertellen.
En we zijn op veel meer manieren bezig met ons eigen verhaal:
* als we (soms nog) brieven schrijven, of een dagboek bijhouden. Of een dagboek teruglezen..
* als we romans lezen en ons met een personage identificeren
* als we gedichten lezen of zelf maken
* als we door ingezonden brieven onze persoonlijke visie geven
* als we op FB en andere media inzage geven in ons leven.
ALS……..
ZELF- VERHAAL
Prof. Jan Derksen
interview STEM OF STEMPEL?
